gatunki literackie
Encyklopedia PWN
najwybitniejszy poeta Polski przedrozbiorowej, twórca polskiego języka literackiego.
komedia
jeden z 2 głównych, obok tragedii, gatunków dramatu, obejmujący utwory, których podstawową właściwością jest komizm;
[gr. kōmōidía < kṓmos ‘pochód związany z obrzędami dionizyjskimi’, aoide ‘pieśń’],
termin określający różnorodne odmiany piśmiennictwa dokumentarnego, mówiącego o zdarzeniach autentycznych, dziejących się w czasie historycznym, w realnej przestrzeni geograficznej i społecznej.
chiń. krytyk i teoretyk literatury;
muzyka
muz. sztuka, której tworzywem są percypowane przez ludzi dźwięki, wytwarzane przez nich głosem i/lub za pomocą instrumentów muzycznych;
[łac. < gr.],
Nabokow Władimir W. , Vladimir Nabokov, ur. 23 IV 1899, Petersburg, zm. 2 VII 1977, Montreux (Szwajcaria),
pisarz rosyjsko-amerykański.